Marius Mayrhofer won de Cadel Evans Great Ocean Road Race. In de straten van Geelong, waar in 2010 Thor Hushovd wereldkampioen werd, was de Duitser van Team DSM de snelste, voor Hugo Page en Simon Clarke.
Een week na de Tour Down Under - gewonnen door de nieuwe Australische sensatie Jay Vine - was het alweer tijd voor de tweede en laatste Australische World Tour-koers van het jaar: de Cadel Evans Great Ocean Road Race. Een hele mond vol. Op het parcours, of toch kleine delen ervan, waar twaalf jaar en een aantal maanden terug de wereldkampioenschappen werden afgewerkt vond een eendagskoers plaats vernoemd naar de winnaar van de Tour de France van 2011.
Vluchter pur sang Taco van der Hoorn (Intermarché-Circus-Wanty) ging op pad met Ewen Costiou (Team Arkéa Samsic) en Jonas Rutsch (EF Education-EasyPost). Het drietal reed enkele minuten bijeen, maar werd op de drie lokale omlopen bijgebeend door een kleinere groep op Challambra Road. Initiatiefnemer was de talentvolle Australische kampioen van INEOS-Grenadiers, Luke Plapp.
ELITEGROEP
Wat volgde was een tweestrijd tussen een peloton van ongeveer 50 renners en een omvangrijke kopgroep van ongeveer twintig renners. Met name de steile Melville Wall zorgde voor opschudding in het peloton. In de eerste groep zat ook Caleb Ewan mee. De kleine sprinter van Lotto Dstny reed voor de Australische selectie, maar dat hoefde niet te betekenen dat hij kansloos was.
#CadelRoadRace
— Ross (@Rosspipesy) January 29, 2023
Love watching them smash Melville Wall. Lap 2… pic.twitter.com/9jP4BIIRHP
De laatste winnaar van deze wedstrijd was Dries Devenyns, in 2020. Op en top gemotiveerd viel hij op de laatste passage van Challambra Road aan. Een lange inspanning leverde de renner van Soudal-Quick Step, waarna Sven Erik Bystrøm van Intermarché-Circus-Wanty overnam, met nog minder dan tien kilometer te gaan. De Noorse wereldkampioen voor beloften van Ponferrada uit 2014 had bij de profs nog nooit echt naam weten te maken; enkel het Noors kampioenschap op de weg van 2020 stond op zijn palmares.
Hij kreeg op Melville Wall het gezelschap van Mauro Schmid, de talentvolle Zwitserse eendagscoureur van Soudal-Quick Step. Het duo reed tien seconden voorsprong bijeen, terwijl in het peloton Simon Yates - de nummer twee van de Tour Down Under - op kop reed voor de sprinter van Team Jayco AlUla, Michael Matthews. Zoals Gilbert in 2010 zijn Waterloo vond aan de Australische kustlijn, leek ook het tweetal een vogel voor de kat toen ook AG2R Citroën Team begon te achtervolgen. In extremis waagde ook Plapp nog een poging om de oversteek te maken, wat lukte. Hij trok echter gewoon de sprint op gang, waarin het Duitse talent Marius Mayrhofer van Team DSM de snelste bleek. De 22-jarige World Tour-debutant ging van kop aan en was niet te kloppen. Ewan en Matthews? Die kwamen er niet aan te pas.
