Matthijs Klerkx
Het is december en dus is het tijd om lekker terug te gaan blikken op het wielerjaar 2022. In Deel 11 trekken we naar Nederlands Limburg. Vreemd toch, een week na de Ronde van Vlaanderen. Maar dat had alles te maken met de Franse presidentsverkiezingen.
Die vonden namelijk plaats op 10 april dit jaar, de datum dat oorspronkelijk ook Parijs-Roubaix gepland zou hebben gestaan. Echter was dat geen mogelijkheid, wat als logisch kon worden gezien. De Nederlanders waren de Fransen bereid te helpen, door de Amstel Gold Race een week naar voren te schuiven. Daardoor kreeg je een apart gezelschap in Nederlands Limburg; mannen die de Ronde van het Baskenland in hun benen hadden, konden eigenlijk niet starten in de Gold Race. En wat deden de mannen en vrouwen uit de heuvelklassiekers?
CAVALLI AAN DE AMSTEL
Bij de vrouwen was Annemiek van Vleuten topfavoriete. De thuisrijdster werd dan wel door Lotte Kopecky gevloerd in de eindsprint van de Ronde van Vlaanderen, maar in 'eigen huis' kon ze zich helemaal uitleven op haar geliefde terrein, de heuveltjes. Op zestig kilometer van de finish was ze al betrokken bij de eerste aanvallen der favorieten. Echter bleef de koers zeer lang gesloten. Na wat aanvallen van het - met alle respect - B-garnituur uit het vrouwenpeloton, was het in de slotomloop rond Valkenburg aan de Geul tijd om de echte favorieten op gang te trekken.
De vrouwen deden nog de lus die Philippe Gilbert bekend voor kwam van zijn wereldtitel in 2012: gewoon via de Bemelerberg naar de voet van de Cauberg en de gehele Cauberg meenemen als slothelling. En daar ging Van Vleuten een allerlaatste keer enorm lang op de trappers staan. Zeven rensters bleven over, waarna op de top Marta Cavalli de aanval koos. De Italiaanse van FDJ kon haar oren niet geloven toen het achter haar stilviel en reed zo op het levensgrote glas Amstel af dat de winnaar en winnares van de Gold Race krijgen. Achter haar werd Demi Vollering tweede, voor de talentvolle Liane Lippert.
WIE KLOPT VDP?
Ook bij de mannen was er een Nederlandse topfavoriet: Mathieu van der Poel. Omdat hij kort na zijn rentree al zo goed was - derde in Milaan-San Remo en winnaar van de Ronde van Vlaanderen - kon hij alleen maar beter worden, zo vond de internationale wielermedia in koor. Dat bleek echter tijdens de Gold Race zelf niet het geval.
Ondanks dat Alpecin-Fenix (destijds nog Fenix) de debatten opende, was het bij Mathieu zelf niet geweldig. Op de Keutenberg trok Michal Kwiatkowski hard door in functie van kopman Tom Pidcock. Op de top was het echter Tiesj Benoot die overnam. Hij was door de corona-infectie van Wout van Aert kopman in de thuisrace van Jumbo-Visma en vervulde die rol met verve.
Van der Poel kraakte, maar kon zijn wagonnetje nog nipt aanhaken. Bij het luiden van de bel - de mannen moesten wel nog de Geulhemmerberg en Bemelerberg over, maar deden sinds een aantal jaar niet meer de Cauberg aan als slotklim - ging Kwiatkowski er op een diefje vandoor. De Pool leek op een solo af te stevenen. Op de Geulhemmerberg kwam er echter nog één renner piepen bij de winnaar van de Gold Race van 2015: Benoît Cosnefroy.
OP DE MILLIMETER
De Frans-Poolse connectie was geweldig en het duo ging strijden om de zege. In 2021 kenden Van Aert en Pidcock hier een millimeterfinish, ook dit jaar was er een finishfoto voor nodig om de winnaar aan te wijzen. Terwijl Benoot zich naar een derde plaats reed in de achtergrond, ging op de voorgrond Cosnefroy aan. Kwiatkowski kwam langszij, maar op het frontale camerabeeld leek de Fransman te winnen.
Terwijl hij de zege uitgebreid vierde met zijn ploeggenoten van AG2R, besliste de wedstrijdjury dat niet Cosnefroy, maar Kwiatkowski zijn wiel als eerste over de meet had gedrukt. En dus was het voor de Pool de tweede keer dat ook hij het megagrote glas Amstel naar binnen mocht drukken. Voor de Fransman een bittere pil(s).
HEMELSE KOERS IN DE HEL
Dat was de Gold Race, dus in de plaats van Parijs-Roubaix op de wedstrijdkalender. Dus volgde een week later Parijs-Roubaix. De tocht over de ellenlange kasseienstroken werd ook dit jaar natuurlijk een koers om niet te vergeten. We nemen je morgen om 12.00 uur uitgebreid mee naar niet 17, maar 16 april 2022. Toen reden de vrouwen namelijk hun versie van de Hel van het Noorden. Kon Kopecky opnieuw haar armen ter hemel heffen?
