Wat is er toch aan de hand met Thibau Nys? Dat hebben verschillende kijkers zich ongetwijfeld al afgevraagd. Want vergis u niet, Nys stond de laatste crossen wel degelijk altijd aan de start, blessureproblemen lieten echter niet toe een goede prestatie af te leveren.
Zo werd hij in Antwerpen zelfs amper 25ste. Een dieptepunt. “Ik ben dit weekend echt helemaal geparkeerd”, was hij eerlijk. “In Overijse reed ik nog de pannen van het dak. Nu gaat het echter niet goed met mij. Op dit moment zit ik echt met mezelf in de knoop. Ik maak terug hetzelfde mee als twee jaar geleden, toen ik ook sukkelde met mijn rug. Ik raak geen poot vooruit”, klinkt het bij Wielerflits.
Waar ligt het probleem dan precies? “Ik kan mijn benen niet meer aanspreken tijdens de cross, ik kan ze niet in de verzuring rijden. Het is heel frustrerend om zo over de streep te komen, want ik heb niet het gevoel dat ik diep ben gegaan tijdens het uur crossen.”
Al volgt de pijn wel pas in een wedstrijd. “Het is pas als ik langer op een hoog niveau en intensief aan het fietsen ben, dat ik pijn krijg. Dat is frustrerend om mee te maken, want conditioneel ben ik ook gewoon in orde.”
Net zoals bij Iserbyt, lijken het uitstralingspijnen van een probleem in de rug te zijn. “Ik heb dit al meegemaakt, die problemen met rug, en weet hoe veel moeite het kost om te herstellen. Het zal uiteindelijk wel in orde komen, maar het is moeilijk om dit in het midden van het seizoen recht te trekken.”
Zo werd hij in Antwerpen zelfs amper 25ste. Een dieptepunt. “Ik ben dit weekend echt helemaal geparkeerd”, was hij eerlijk. “In Overijse reed ik nog de pannen van het dak. Nu gaat het echter niet goed met mij. Op dit moment zit ik echt met mezelf in de knoop. Ik maak terug hetzelfde mee als twee jaar geleden, toen ik ook sukkelde met mijn rug. Ik raak geen poot vooruit”, klinkt het bij Wielerflits.
Waar ligt het probleem dan precies? “Ik kan mijn benen niet meer aanspreken tijdens de cross, ik kan ze niet in de verzuring rijden. Het is heel frustrerend om zo over de streep te komen, want ik heb niet het gevoel dat ik diep ben gegaan tijdens het uur crossen.”
Al volgt de pijn wel pas in een wedstrijd. “Het is pas als ik langer op een hoog niveau en intensief aan het fietsen ben, dat ik pijn krijg. Dat is frustrerend om mee te maken, want conditioneel ben ik ook gewoon in orde.”
Net zoals bij Iserbyt, lijken het uitstralingspijnen van een probleem in de rug te zijn. “Ik heb dit al meegemaakt, die problemen met rug, en weet hoe veel moeite het kost om te herstellen. Het zal uiteindelijk wel in orde komen, maar het is moeilijk om dit in het midden van het seizoen recht te trekken.”
