Stan Strubbe
Mathieu van der Poel bleef ook in Loenhout onaantastbaar. De wereldkampioen soleerde naar zijn zesde overwinning in de Azencross en evenaarde zo het record van Sven Nys. Toch had de wedstrijd er al in de openingsronde helemaal anders kunnen uitzien, na een incident met een supporter langs het parcours. Bij Sporza reageerde Van der Poel nuchter en zonder grote woorden.
LEES OOK: Van Aert dacht aan opgeven, maar deed het om deze reden niet
Veel geluk op snel stukDe Nederlander kwam in de eerste ronde in aanraking met een fan die zijn stuur raakte. Op een razendsnel gedeelte hield Van der Poel maar net zijn evenwicht. “Ik denk dat hij gewoon aan het supporteren was? Ik weet eigenlijk niet wat er is gebeurd”, vertelde hij achteraf. “Maar ik heb veel geluk gehad, want ik kon mijn stuur maar net recht houden op een stuk waarop het heel snel ging.”
Volgens Van der Poel speelde de drukte langs het parcours een rol. “Het kan gebeuren als er veel volk staat”, klonk het, zonder beschuldigende vinger. Het incident was voorbij voor hij er echt bij stil kon staan, en dat bleek ook uit zijn verdere koersverloop.
Not cool! ❌
— Cycling on TNT Sports (@cyclingontnt) December 29, 2025
Mathieu van der Poel lead the X2O Trofee in Loenhout despite this fan making contact! pic.twitter.com/8E27XvLt7H
Geen kwade bedoelingen
De vraag of er sprake was van verkeerde intenties, schoof Van der Poel resoluut opzij. “Dat gevoel had ik niet. Ik heb de beelden nog niet bekeken”, bleef hij voorzichtig. “Zoals wel vaker zijn de mensen heel hard aan het supporteren en vergeten ze soms dat er nog een renner aankomt.” Het paste bij de ontspannen houding waarmee hij na afloop voor de camera verscheen.
Die rust trok hij ook door naar zijn analyse van de wedstrijd. “Dat is altijd leuk natuurlijk”, lachte hij over zijn zesde zege in Loenhout. “Het is een cross dicht bij huis die ik graag doe. Het ging vrij snel vandaag, dat mag ook eens.” Het snelle parcours lag hem duidelijk, en eens hij zijn ritme vond, was de tegenstand opnieuw kansloos.
De overwinning kreeg nog een extra persoonlijk tintje. Met bloemen in de hand dacht Van der Poel aan zijn jarige mama, al hield hij het praktisch. “Maar naar haar thuis zal ik niet fietsen. Het is al donker en ik heb geen lichtjes mee, dus ik stap gewoon de auto in”, besloot hij met een knipoog.
