WN Redactie
Lucinda Brand heeft ook de X2O Trofee van Loenhout op haar naam geschreven, maar dit keer ging dat allerminst vanzelf. In een cross die tot diep in de finale openbleef, werd de Nederlandse tot het uiterste gedreven door een bijzonder sterke Kristýna Zemanová. Pas in de slotronde wist Brand het verschil te maken en zo opnieuw haar heerschappij in deze kerstperiode te bevestigen.
Loenhout mag dan officieel niet de status van Wereldbeker of Superprestige dragen, qua sfeer en intensiteit moet de Azencross voor weinig klassiekers onderdoen. Met een compact maar fanatiek publiek en een listig parcours was het ook dit jaar geen cadeau voor de rensters. De startlijst oogde minder indrukwekkend dan in andere manches — met afwezigen als Puck Pieterse, Ceylin del Carmen Alvarado en Shirin van Anrooij — maar dat maakte de wedstrijd er niet minder boeiend op.
LEES OOK: Zege voor Van der Poel, pech voor Van Aert in Loenhout
Zemanová kiest meteen voor de aanvalIn de openingsfase was het Marie Schreiber die voor het spektakel zorgde met een ouderwetse knalstart, maar het was Kristýna Zemanová die al snel het initiatief naar zich toetrok. De Tsjechische kampioene reed brutaal op kop en trok de wedstrijd meteen uit elkaar. Brand keek het in die fase nog even aan, terwijl een ruime kopgroep zich vormde met onder meer Manon Bakker, Marion Norbert Riberolle, Zoe Bäckstedt en een herboren Yara Kastelijn.
Het tempo bleef hoog, maar doorslaggevend was het nog niet. Na ruim twintig minuten leek Brand voor het eerst serieus door te trekken, alleen viel de wedstrijd na een materiaalwissel opnieuw stil. Norbert Riberolle rook haar kans en gooide de knuppel in het hoenderhok, waardoor de kopgroep verder werd uitgedund en de kaarten opnieuw werden geschud.
Brand kraakt Zemanová pas in de slotronde
Waar Brand in veel crossen dit seizoen met één versnelling de wedstrijd definitief naar haar hand zet, bleek dat in Loenhout niet te volstaan. Zemanová gaf geen krimp, beet zich vast in het wiel en bleef ook na meerdere tempoversnellingen aanklampen. Zelfs Manon Bakker hield lange tijd stand, waardoor de beslissing uitbleef tot het allerlaatste bedrijf.
Pas in de slotronde slaagde Brand erin om de taaie Tsjechische renster stukje bij beetje los te wrikken. Met pure inhoud en een onverminderd hoog tempo dwong ze Zemanová uiteindelijk tot capitulatie. Het verschil bleef beperkt, maar de zege was opnieuw voor de onvermijdelijke Brand.
Zo boekte de kopvrouw van Baloise Glowi Lions een felbevochten overwinning, eentje die misschien wel meer zegt dan een nieuwe dominante solo. Ook in Loenhout bleek dat Lucinda Brand niet alleen wint op macht, maar ook op karakter.
