WN Redactie
Wout van Aert heeft in Hofstade precies gevonden wat hij zocht. Geen overwinning, geen duel tot het uiterste met Mathieu van der Poel, maar wel bevestiging. De tweede plaats, op ruime afstand van de wereldkampioen, voelde voor de Belg als een stap vooruit na zijn moeizame seizoensstart in Antwerpen. Vooral het gevoel na afloop stemde tevreden. “Ik kwam met een beter gevoel aan de finish, wat ik had gehoopt.”
De cross in Hofstade begon nochtans niet perfect. Van Aert zat meteen goed gepositioneerd, maar moest in de openingsronde nog zoeken naar zijn ritme. “Ik koos de juiste kant van het veld om te passeren, maar ik maakte een foutje en werd ook wat opgehouden,” blikte hij terug. Tegen de tijd dat hij echt vooraan kwam, had Van der Poel zijn coup al geplaatst. “Toen ik vooraan geraakte, reed Mathieu al op kop.”
LEES OOK: Van der Poel verslaat Van Aert ook in Hofstade
Een kwestie van benen en timingHalverwege de wedstrijd voelde Van Aert de motor beter draaien. “Halfweg vond ik mijn goede benen. Ik heb een degelijke prestatie geleverd,” klonk het nuchter. Toch zat een echte aanval op Van der Poel er nooit in. “Echt eens proberen om mee te zijn, dat zat er niet in. Twee tegenslagen maakten het moeilijk om zijn prik te beantwoorden. Hij was duidelijk de sterkste.”
Toen duidelijk werd dat de overwinning buiten bereik lag, schakelde Van Aert over op overleven én consolideren. “In de laatste drie ronden wist ik dat ik niet meer kon terugkeren. Ik vond een ritme waarin ik kon afzien op het strand, maar op de rest van het parcours koos ik een rustiger tempo.” Het leverde hem een veilige tweede plaats op, maar vooral rust in het hoofd.
Publiek als extra brandstof
Wat vooral bijbleef, was de sfeer langs het parcours. Hofstade stond afgeladen vol en Van Aert nam er zichtbaar energie uit. “Ik kon genieten van de aanmoedigingen en het lawaai,” vertelde hij met een glimlach. “Ik ben ondertussen 31 jaar, maar het blijft zot om dit mee te maken.” Het was een moment van herkenning: waarom hij deze crosswinter überhaupt rijdt.
Die positieve vibe neemt hij mee richting de volgende afspraak. Technisch voelde het alvast beter dan in Antwerpen. “Ik reed vandaag al veel beter,” klonk het hoopvol. “Dat geeft vertrouwen.” En dat vertrouwen kan hij meteen verzilveren.
Gouden kans in Zolder
Want morgen wacht Heusden-Zolder, en daar ontbreekt één grote naam. Mathieu van der Poel staat niet aan de start. Voor Van Aert opent dat perspectieven. “Heusden-Zolder is een heel mooie cross. Ik heb er mooie herinneringen. Ik kijk ernaar uit.” Zonder de wereldkampioen ligt de weg open, maar belangrijker nog: Van Aert staat er zelf weer. Met betere benen, een sterker gevoel en het publiek nog vers in het hoofd. Dat is soms al goud waard.
