WN Redactie
Eli Iserbyt gaf een demonstratie cyclocross in het Amerikaanse Waterloo. De pocketcrosser van Pauwels Sauzen-Bingoal reed na twee van de negen rondes weg van de rest in Waterloo en zag ze pas op het podium terug.
Ook bij de mannen werd het crossfestijn voor deze winter op gang geschoten in de Verenigde Staten. De wereldbekermanche in Waterloo was het eerste deel van een Amerikaans tweeluik, volgende week staat met Fayetteville de cross op het programma die op dezelfde locatie als het WK van 2022 gehouden wordt.
Europees kampioen Lars van der Haar nam de kopstart. Al vrij snel nam Eli Iserbyt het commando over. In de tweede ronde ging de winnaar van de World Cup in de vorige winter er al vandoor. Lange tijd leek het alsof niemand in de buurt ging komen van Iserbyt.
In de vierde van negen rondes leek er echter een omslag te komen in de eerste belangrijke cross van deze winter. Laurens Sweeck - de vorige winter nog rijdend voor Pauwels Sauzen en dus ploegmaat van Iserbyt - probeerde in zijn nieuwe tenue van Crelan-Fristads de oversteek te maken naar zijn oude kompaan.
Hij halveerde de achterstand van 16 naar 8 seconden, maar liep te hard van stapel. In de vijfde en zesde omloop werd het gat tussen de twee weer groter. Achter hen was met Michael Vanthourenhout, Thibau Nys en Van der Haar een trio ontstaan dat vocht voor de laatste podiumplaats, want de achterstand op de koploper bedroeg met nog drie rondes te gaan al een minuut.
Ook Sweeck zag de al niet al te grote koploper kleiner en kleiner worden. 8 seconden werden er weer 12, daarna 14, 16 en iedere halve ronde twee tellen meer. Bij het ingaan van de slotronde bedroeg het verschil 25 seconden. De laatste omloop werd dus een ereronde voor Eli Iserbyt, die op die manier de eerste belangrijke afspraak van deze crosswinter won.
Achter hem werd Sweeck na een moedige poging tweede, Thibau Nys verraste de rest van de meute door in het slot weg te rijden van Vanthourenhout en Van der Haar, maar kreeg in de slotmeters toch de twee ervaren rotten op zijn dak. Van der Haar werd derde, voor Vanthourenhout en Nys.
