Stan Strubbe
De Belgische prestaties op het recente EK veldrijden bleven onder de verwachtingen, maar volgens voormalig bondscoach Rudy De Bie is er geen enkele reden tot paniek. In een uitgebreide analyse bij Het Nieuwsblad plaatst hij de resultaten in een bredere context en wijst hij vooral op de natuurlijke golfbewegingen binnen talentontwikkeling.
LEES OOK: Wellens ziet slecht nieuws en luidt de alarmbel na EK veldrijden
“Geen reden tot paniek”De mindere resultaten zorgen bij sommige supporters voor onrust, maar De Bie blijft opvallend kalm. “Ik zou me daar niet te druk in maken”, benadrukt hij in het gesprek met Het Nieuwsblad. Hij wijst erop dat elke generatie sterke en minder sterke jaren kent. Tijdens zijn eigen periode als bondscoach waren er ook momenten waarin de jeugd het moeilijk had, maar telkens weer kwamen nieuwe talenten bovendrijven.
Volgens De Bie hoort het nu eenmaal bij de sport: periodes waarin alles lijkt te kloppen, gevolgd door momenten waarin het even stil blijft. Die cycli in talentontwikkeling zijn volgens hem onvermijdelijk. Uiteindelijk komt er altijd een nieuwe lichting die het internationaal niveau haalt, zolang de fundamenten stevig blijven.
Italië herleeft, Frankrijk blijft complex
Een van de opvallendste landen op het EK was Italië. Daar ziet De Bie het resultaat van een vernieuwde structuur die eindelijk vruchten begint af te werpen. “Na jaren van droogte zien we inderdaad enkele grote talenten opstaan”, klinkt het. Dat Italië nu weer mee is, verbaast hem dan ook niet: de basis is sterker en dat zie je meteen terug in de resultaten.
Frankrijk vormt volgens hem een ander verhaal. De jeugd heeft er voldoende potentieel, maar veldrijden staat er nu eenmaal niet bovenaan de sporthiërarchie. Daardoor stromen minder talenten door naar de top dan mogelijk zou zijn. De Bie gelooft wel dat de Olympische Spelen daar een belangrijke rol kunnen spelen. “Niets gaat boven de beleving op de Olympische Spelen,” vertelt hij, en misschien zorgt die internationale uitstraling straks voor een kentering.
Ondertussen kijkt De Bie ook kritisch naar het Belgische vrouwenveldrijden. Ondanks de vele middelen, begeleiding en professionele omkadering blijft de doorbraak van een echte toprenster voorlopig uit. “Alles is voorhanden in België en toch is er geen kentering zichtbaar,” stelt hij. Hij ziet zelfs dat rensters met minder talent toegang hebben tot alle voorzieningen, wat volgens hem een zekere vorm van verwendheid in de hand werkt.
