Kevin De Jonghe
Enkele opvallende keuzes zorgden er afgelopen zondag mede voor dat Remco Evenepoel nooit echt meedeed om een nieuwe wereldtitel op de weg. Echter lijkt hij de fout toch ook bij zichzelf te moeten gaan zoeken, met beslissingen die toch wel vragen opwerpen.
LEES OOK: Analist uiterst kritisch voor Evenepoel: “Als een kleuter”
Foute keuzeDat is ook het geval bij Humo die op hun eigen manier de wegrit van zondag wisten samen te vatten. Een kritische blik richting Evenepoel is hen daar bij niet vreemd. “Honderd kilometer nog en Evenepoel parkeerde. De ene na de andere renner kroop hem voorbij”, beginnen ze hun verhaal.
“Wat er scheelde, was niet duidelijk. Evenepoel keek een paar keer bezorgd naar achter en naar onder, hief zijn achterste op en tastte aan zijn zadel, maar niets wees op mechanische pech: zijn banden liepen zo te zien niet leeg en zijn ketting lag er mooi op.”
Desondanks koos hij er op zo’n 80 kilometer van de streep voor om plots stil te gaan staan, wachtend op een nieuwe fiets. “Eerst moedeloos kloppend op zijn stuur, daarna gefrustreerd een flesje wegtrappend. Een belachelijke driekwart minuut ging voorbij eer hij weer op een gouden fiets zat”, zagen ze ook bij het weekblad.
Zichzelf de focus weggenomen
Er was op dat moment sprake van moedeloosheid, die werd na de wedstrijd omgezet in frustratie. “Minutenlang zat hij wezenloos op de grond tegen de nadarhekken. Ontgoocheld, ongetwijfeld, maar ook zijn boosheid verbijtend. Toen kwam hij met het verhaal van het putje.”
Evenepoels beslissing wordt echter opnieuw stevig in vraag gesteld: “Wachten tot de wisselzone was geen optie, zoveel last had hij. Dus zette hij zich in niemandsland aan de kant. En verloor driekwart minuut en – wat hij er niet bij zei – een pak focus.”
