WK Tijdrijden mannen: Smullen van Evenepoel versus Pogacar

Komende zondag is het zover: het wereldkampioenschap tijdrijden in Kigali, de hoofdstad van Rwanda. Een loodzware chrono over 40,6 kilometer met bijna 700 hoogtemeters wacht de beste specialisten. Titelverdediger Remco Evenepoel verdedigt zijn regenboogtrui, maar moet rekening houden met een uitdagend parcours dat ook Tadej Pogacar in de kaart speelt. Wordt het een duel tussen de Belg en de Sloveen, of steekt er een dark horse tussen?

LEES OOK: Evenepoel stevig op zijn plek gezet: "Zelfs dan lukt het hem niet..."
Zware hindernissen in Kigali

De start ligt bij de BK Arena in de Rwandese hoofdstad, waarna meteen glooiende wegen en technische passages volgen. Na acht kilometer staat de Côte de Nyanza (2,5 km à 5,8%) te wachten: kort, maar pittig. Op het keerpunt halverwege keren de renners terug via de andere zijde van dezelfde klim, 6,6 kilometer lang aan 3,5%. Een tempoklim die perfect is om in cadans te komen, maar ook verraderlijk als het tempo te hoog ligt.

De finale is allesbepalend. Eerst volgt de Côte de Peage (2 km à 6%), daarna de Côte de Kimihurura (1,3 km à 6,3%), en dat op kasseien. Wie dan nog kracht overheeft, kan het verschil maken. De laatste kilometer loopt nog altijd vals plat omhoog richting het Kigali Convention Centre. Kortom: dit WK-parcours is een van de zwaarste in jaren en dwingt renners tot een perfecte dosering.

België rekent op Evenepoel

Alle ogen zijn gericht op Remco Evenepoel. De tweevoudige wereldkampioen en regerend olympisch kampioen tijdrijden kent een uitzonderlijk palmares tegen de klok. Hij veroverde de laatste twee regenboogtruien en geldt nog altijd als de beste tijdrijder van zijn generatie. Toch is het in Kigali geen uitgemaakte zaak: de hoogtemeters en de steile kasseiklim maken dit geen klassieke vlakke krachtmeting.

Evenepoel zelf straalt vertrouwen uit. Na een teleurstellende Tour en ziekte in de zomer is de motor weer aangeslagen. In de Ronde van Groot-Brittannië toonde hij frisheid en zijn entourage bevestigt dat de voorbereiding beter liep dan vorig jaar. “Remco maakt opnieuw een frisse indruk. We hopen dat hij op schema zit”, aldus coach Koen Pelgrim. Het doel is duidelijk: een derde opeenvolgende regenboogtrui veroveren.

Zijn grootste uitdager lijkt Tadej Pogacar. De Sloveen heeft nog nooit een WK-medaille in het tijdrijden gepakt, maar dit parcours lijkt hem op het lijf geschreven. Hij trainde de afgelopen weken extra op de tijdritfiets en heeft zijn ambities duidelijk uitgesproken. “Ik ga erheen om Remco uit te dagen. Why not?” liet hij optekenen. Op de klimmen en kasseien kan Pogacar zijn explosiviteit uitspelen. Het wordt dus opletten geblazen voor de Belg.

Outsiders

Jay Vine is de man van de stille revanche. Vorig jaar lag hij op koers voor een WK-medaille, tot een valpartij roet in het eten gooide. Dit jaar staat hij sterker dan ooit: ritwinnaar in de Vuelta, tweede in een tijdrit op een zucht achter Ganna en in bloedvorm. Met zijn vermogen bergop en sterke TT-positie is hij in Kigali levensgevaarlijk. Stefan Küng is dan weer de man van de regelmaat. De Zwitser stond al meerdere keren op het podium van een WK, maar mist vaak dat laatste tikkeltje om goud te pakken. Toch mag je hem nooit wegstrepen.

En dan is er Isaac Del Toro. De 21-jarige Mexicaan is misschien wel dé revelatie van het seizoen en heeft bewezen dat hij ook in tijdritten zijn mannetje staat. Zijn recente zegereeks in Italië maakt duidelijk dat hij in topvorm verkeert. Met zijn klimcapaciteiten zou hij wel eens kunnen verrassen op dit parcours. Vanuit Nederlands perspectief is er hoop op Thymen Arensman, die altijd beter wordt naarmate het parcours zwaarder wordt. Een top-10 moet zeker mogelijk zijn.

Alles draait om Remco

Het belooft een intense strijd te worden in Kigali. Remco Evenepoel heeft de kans om geschiedenis te schrijven met drie regenboogtruien op rij, maar Pogacar staat klaar om zijn grootste rivaal te onttronen. Jay Vine en Stefan Küng zijn de gevaarlijkste outsiders, terwijl jongelingen als Del Toro voor een verrassing kunnen zorgen. Maar één ding is zeker: voor België is het opnieuw Remco die de hoop van een wielergek land draagt.