Yorrith Haan
De Tour de France Femmes heeft met Kim Le Court een nieuwe leidster. De renster van AG Insurance-Soudal won in Guéret de vijfde etappe na een pittige finale, waarin ze de sprint won van een elitegroep van zeven. Ook Demi Vollering maakte deel uit van dat selecte gezelschap en tankte na een onrustig begin van de ronde opnieuw vertrouwen met een tweede plaats, maar had ook een kanttekening.
De etappe kende een chaotisch verloop, met verschillende valpartijen in het eerste wedstrijduur. Daarbij waren onder meer Lorena Wiebes en Elisa Balsamo betrokken. Laatstgenoemde moest, net als olympisch kampioene Kristen Faulkner, opgeven. Het tempo lag ondertussen bijzonder hoog: met een gemiddelde van 45 kilometer per uur duurde het lang voor een kopgroep wegreed. Uiteindelijk ontstond een aanval met onder anderen Francesca Barale, Anneke Dijkstra en Brodie Chapman, maar die kregen nooit volledig vrij spel.
LEES OOK: Vollering-rel escaleert: "Het is een stomme man"
Vollering in haar sas op lastige slotklimNadat ook Chapman op twintig kilometer van de meet werd ingerekend, begon het spel der favorieten richting de beklimming van Le Maupay. Shirin van Anrooij en Silke Smulders probeerden het even, maar het was Pauline Ferrand-Prévot die als eerste echt het tempo opvoerde. Bij AG Insurance-Soudal hadden ze echter een duidelijk plan: Sarah Gigante trok stevig door voor kopvrouw Kim Le Court, die zich sterk handhaafde in de uitgedunde groep.
Naast Le Court bleven ook Vollering, Ferrand-Prévot, Anna van der Breggen en Pauliena Rooijakkers over. In de laatste honderden meters probeerden Vollering en Van der Breggen het nog met aanvallen, maar de versnellingen werden telkens vakkundig gecounterd door Gigante. In de sprint timede Le Court perfect en verwees ze Vollering nipt naar plek twee. Daarmee pakt ze naast de ritzege ook de gele leiderstrui.
“Nog niet op mijn topniveau”
Toch was er ook bij Demi Vollering sprake van tevredenheid. De renster van FDJ-SUEZ had enkele mindere dagen achter de rug na een valpartij eerder deze week, maar klom in de finale van deze bergetappe weer met de besten mee. “Het was leuk spelen vandaag”, zei ze na afloop met een glimlach. “Het ging goed, dus ik ben blij. Ik ben misschien nog niet op mijn allerbest, maar het einde van de Tour is nog ver weg.”
Vollering kreeg op de slotklim waardevolle informatie van haar ploeg, die uit de regio komt. “Ze hadden het parcours goed verkend. Ik wist dat er een steil stuk zou komen aan het einde. De anderen gingen zo hard aan voor de bonificatieseconden dat ik besloot even af te wachten. Ik hoopte daarna met een aanval eroverheen te komen, maar dat lukte net niet.”
Vollering kijkt met een positief gevoel vooruit. “Het eerste uur ging aan 45 gemiddeld, het was echt razendsnel. Maar ik heb ook genoten vandaag. De benen worden beter en er komen nog kansen.”
