Kevin De Jonghe
Wout van Aert heeft zijn Tour de France weten te redden met een fenomenale ritzege op de Champs-Elysees op de slotdag van La Grande Boucle. De Kempenaar toonde veel aanvalslust, maar hij leek van een kale reis thuis te komen. Het zorgde bij Jan Bakelants voor een grote verandering in zijn rapport over Van Aert.
LEES OOK: Van Aert schaart zich achter Pogacar: "Ik snap hem"
Een overwinning voor de geschiedenisDat komt de ex-renner zelf te zeggen in zijn column bij HLN: “Ik moet eerlijk zijn: ik had een analyse klaar over Wout van Aert die toch niet heel positief was. Deze Tour was op weg om een tegenvaller te worden, maar de slotrit maakte alles goed”, valt Bakelants daar meteen met de deur in huis. Nu klinkt dus de loftrompet.
“Dit was niet zomaar een etappezege, dit is een overwinning voor de geschiedenisboeken. Van Aert heeft niet zomaar gewonnen: hij is de eerste en enige renner in deze Tour die Tadej Pogacar kon kraken”, schat Bakelants de zege naar grote waarde. “De manier waarop hij wegreed bij de beste coureur van de wereld - met die grinta, met die krachtsexplosie - dat spreekt tot de verbeelding.”
Volgens Bakelants is het zelfs bepalend voor de verdere carrière van Van Aert. “Je kan de waarde hiervan voor Van Aert niet overschatten. Volgens mij is dit een keerpunt voor het vervolg van zijn carrière. Dit gaat hem zo veel zuurstof geven. Hij gaat hier moed uit putten en het gaat hem een nieuw elan geven om volgend jaar in de klassiekers opnieuw de handschoen op te nemen.”
Van Aert reed zichzelf voorbij
Het rapport zou dus negatief zijn uitgevallen, maar de ritzege op de slotdag verandert dan toch ook weer niet écht alles. Zo zag Bakelants bij momenten toch wel een Van Aert die het moeilijk had. “Het is een feit dat Wout niet meer zo dominant is als hij ooit was, zeker bergop niet. Hij heeft niet meer de pk’s van vroeger. Het lijkt wel of Wout zijn extra watts deze Tour had doorgegeven aan Tim Wellens.”
“Op bepaalde momenten heb ik me afgevraagd of de Tour nog wel leuk om doen is voor Wout. Als alles goed gaat en je bent bij de besten ter wereld, is de Tour verschrikkelijk plezant, maar als het minder goed lukt, is de Tour vooral heel veel gedoe.” Daarnaast vond Bakelants dat Van Aert soms te weinig zelfvertrouwen uitstraalde én tentoonspreidde.
“Ik zag bij momenten een gecrispeerde Wout. Hij was te ‘eager’ om mee te zijn in de ontsnapping. Soms leek het zelfs wat paniekerig, alsof hij bang was om weer de goeie vlucht te missen. Mijn conclusie was dat Wout wat verloren reed in deze Tour”, besluist Bakelants.
