Yorrith Haan
De laatste aankomst bergop in de Tour de France leverde opnieuw vragen op. Waarom wachtte Jonas Vingegaard zo lang? Waarom reed hij niet weg? Waarom een defensieve koers, terwijl er een ritzege én een ererestje van het Tourklassement op het spel stond?
LEES OOK: Slaande ruzie met Renaat? De Cauwer legt de feiten op tafel
Alles op de dagzegeVolgens Grischa Niermann, Head of Racing bij Visma | Lease a Bike, was het simpel: de ritzege was het enige doel. “We wilden de rit winnen, en dachten dat dit de manier was om Tadej te verslaan. Niet met aanvallen, maar door hem te laten werken.” Zo bleef Vingegaard lange tijd in het wiel van Pogacar, zonder ooit over te nemen met als hoop dat de Sloveen zichzelf zou opblazen.
Maar dat gebeurde niet. Pogacar controleerde, keek om, en zag dat Vingegaard ook geen initiatief nam. En terwijl de twee naar elkaar bleven kijken, greep Thymen Arensman zijn moment.
Een misrekening… van iedereen
"Het was nipt, maar we hebben helaas niet gewonnen," klonk het bij Niermann. "We rekenden erop dat UAE en Pogacar zich kapot zouden rijden voor de dagzege. Maar ook zij maakten een fout in timing." Pogacar bleef loeren tot de slotkilometers en reageerde pas laat op de demarrage van Arensman. Vingegaard deed niets, tot de laatste 500 meter.
Het leverde hem een tweede plek op, achter de Nederlander.
Geen plan meer voor geel
Was er nog een strategie om het geel aan te vallen? Nee, geeft Visma toe. "Het bleek vandaag helaas niet meer mogelijk om 4’30” goed te maken," zegt Niermann. "Als de rit langer was geweest, hadden we misschien nog iets ondernomen, maar dit was de aanpak die we voor vandaag hadden bedacht."
Het idee dat Visma de Tour zou openbreken zoals in 2023? Vergeet het. “Kijk naar Roglic. Hij probeerde het, reed sterk, maar moest inleveren op de laatste klim. De Tour op zijn kop zetten? Daarvoor was vandaag gewoon te kort en te lastig.”
Tactiek zonder spijt
Achteraf bekeken lijkt de strategie dus vooral een gok die niet uitpakte. UAE liet zich niet in de val lokken, Pogacar kraakte niet, en Arensman kreeg het podium. “We hebben de rit niet gewonnen, maar dat was wel het plan. Dat het anders liep, is wielrennen,” besloot Niermann.
Een opvallende dag dus. Geen explosies, geen alles-of-niets-aanval, maar wel het stilzwijgende besef dat Pogacar dit jaar gewoon niet te kloppen was.
