Stan Strubbe
De euforie bij Alpecin-Deceuninck na twee zeges in evenveel dagen sloeg in één flits om in bezorgdheid en teleurstelling. Jasper Philipsen, de groenetruidrager én ritwinnaar van de openingsdag, kwam zwaar ten val tijdens de tussensprint van etappe drie. De schade bleek aanzienlijk: een gebroken sleutelbeen en directe opgave. Ploegleider Philip Roodhooft sprak na afloop met ingetogen stem, maar toonde tegelijk leiderschap en relativering.
LEES OOK: Zware diagnose voor Mas: Movistar-kopman maandenlang out
“Van euforie naar domper in één seconde”In de teambus keken de renners en stafleden live naar de rit toen het misging. “We zagen Jasper vallen en wisten meteen: dit is ernstig,” aldus Roodhooft. “In één seconde tuimel je van euforie naar een domper. Het ziekenhuis bevestigde het breukje in het sleutelbeen, maar dat was eigenlijk al snel duidelijk.”
Philipsen, die zijn Tour perfect was begonnen met winst in Lille én een dag in het geel, lag lange tijd op het asfalt en werd nadien uit koers genomen. Het is een bittere pil voor de ploeg, die na de zege van Van der Poel in rit twee op een wolk zat.
Toch bleef de reactie van Alpecin-Deceuninck opvallend beheerst. “Er is een verschil tussen oorzaak en schuld,”benadrukte Roodhooft. “De bottom line is dat Jasper kansloos was. Dat het bij een tussensprint gebeurt, is zuur, maar het hoort ook bij koers. Als je daar een streep legt, gaan renners sprinten. En dan kan zoiets gebeuren.”
Vooruitkijken met zeven
De klap komt hard aan, maar bij Alpecin-Deceuninck wil men niet blijven hangen in frustratie. “De gevolgen zijn desastreus, voor Jasper en voor de ploeg,” gaf Roodhooft toe. “Maar we zijn nog altijd met zeven renners in koers, en daar moeten we mee voort.”
Of Mathieu van der Poel zich nu op het groen zal richten, wilde hij niet bevestigen. “Daar is intern geen overleg over geweest. Maar we hebben nog veel kansen in deze Tour.”
De ploeg lijkt vastberaden om het verlies van Philipsen te verwerken als team en met de resterende renners opnieuw kansen te zoeken. Roodhoofts boodschap was duidelijk: de blik moet nu weer vooruit, hoe zwaar dat ook is.
