Kevin De Jonghe
Het leven kan soms onverwachte wendingen nemen, dat geldt al zeker voor een profwielrenner. Maar in het geval van Robin Orins ging het toch wel drastisch de verkeerde kant uit. Hij doet nu openlijk zijn verhaal. Daaruit blijkt dat de jonge Belg een bijzonder moeilijke periode achter de rug heeft.
LEES OOK: Van der Schueren ziet zijn levenswerk instorten: “Een drama, jong”
Mentaal zware periodeOrins, die dit jaar prof werd bij Lotto maar nog in geen enkele wedstrijd in actie kwam, begint meteen door te zeggen dat hij de moeilijke periode zo goed als achter zich heeft gelaten. “Ik voel me bijna opnieuw klaar om terug te keren naar de plaats waar ik het meeste van hou, maar eerst wil ik nog iets delen met jullie."
Een positief begin van wat voor de rest een stevig verhaal is. Orins stelt dat de grote problemen begonnen na het WK in Zürich. “Ik voelde me helemaal leeg, zowel fysiek als mentaal. Ik was overal klaar mee: de media, de druk. Ik moest gewoon rusten, even van de fiets, even geen focus. Ik had tijd voor mezelf nodig, maar die kwam maar niet."
Orins stelt dat hij het mentaal bijzonder moeilijk had, hij sliep meer dan hij wakker was. Vervolgens werd enige tijd later ook een luchtwegeninfectie vastgesteld. "Het was een nieuwe mentale klap, mijn gedachten sloegen toen helemaal op hol. Ik kreeg last van paniekaanvallen. Ik verloor mijn appetijt. Ik stopte met naar buiten te gaan. Ik zat vast in een vicieuze cirkel."
Zwarte gedachten
In de kerstperiode wordt het pas echt, zoals hij het zelf beschrijft: ‘een hel’. "Terwijl anderen aan het vieren waren, weende ik om mezelf opnieuw te vinden tussen de paniekaanvallen door. Ik werd bang. Bang van alles, maar vooral bang van mezelf."
Want de diepste zwarte gedachten bleven niet achterwege. "Ik bleef dieper zinken. Ik verloor niet alleen mijn appetijt, ik verloor ook de wil om te leven. Het leven had geen betekenis meer. Ik voelde me nutteloos en had verontrustende gedachten."
Sedert april zit Orins terug op de fiets, en gaat het alweer een stuk beter met hem. Afsluiten doet hij in zijn blogpost dan ook met een positieve noot. "Het is vreemd hoe mensen kunnen veranderen. In januari zag ik geen uitweg. Maar hier sta ik dan - met plezier op mijn fiets en mezelf aan het voorbereiden op een nieuwe stap in mijn proces."
Kamp je met zelfmoordgedachten, of heb je nood aan een gesprek? U kan dan altijd contact opnemen met de zelfmoordlijn (1813).
