Yorrith Haan
In de derde etappe van de Tour of Norway zorgde Juan Guillermo Martinez van Picnic PostNL voor een opmerkelijk en tegelijk pijnlijk moment. De Colombiaan dacht de rit te hebben gewonnen, zwaaide enthousiast naar het publiek en strooide met kushandjes. Maar de finish? Die lag nog één ronde verder.
Op de Heia-klim, zo’n twintig kilometer voor het einde, demarreerde Martinez op indrukwekkende wijze. Hij sprong over de koploper heen en reed in extremis Jelle Johannink voorbij, waarna hij met open armen over de streep kwam. Alleen: het was niet de eindstreep, maar een tussendoor-passage. De lokale ronde telde twee keer, niet één.
🚴🇳🇴 | Hilbert, je moet nog een rondje! Juan Guillermo Martinez doet kushandjes en alles, maar juicht een rondje te vroeg. Hij moet nog 20 kilometer fietsen! 🙌🙌 #TourofNorway
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) May 31, 2025
📺 Stream koers op HBO Max pic.twitter.com/aWbRDMwiHG
Misverstand met grote gevolgen
Martinez leek het zelf pas laat door te hebben. Na zijn extatische viering begon hij twijfelend opnieuw te trappen, maar het moment van magie was al voorbij. De benen die net nog vuur spuwden, kregen nu een tik van de realiteit. Even later viel hij terug in de groep achtervolgers, zonder uitzicht op een nieuw kunststukje.
Het moment leidde tot gemengde reacties in het peloton en op sociale media. Pijnlijk voor de renner, maar ook ergens ontwapenend. “Het gebeurt de besten,” was een veelgehoorde reactie, en het is waar: menig prof is weleens te vroeg gaan vieren. Martinez voegde zich nu bij dat rijtje – met zichtbare schaamte, maar ook sportieve moed.
Van held naar leerervaring
Voor Picnic PostNL was het een gemiste kans, al viel de prestatie van Martinez niet helemaal in het water. Zijn aanval was sterk, zijn benen goed en zijn gevoel voor show onmiskenbaar. Alleen de bordjes langs de kant – die miste hij. De ploeg zal ongetwijfeld met gemengde gevoelens terugkijken op de dag: trots op de aanvalslust, maar met de les dat parcourskennis óók een wapen is.
