Mathieu van der Poel keert dit weekend terug in het mountainbiken tijdens de wereldbekermanche in Nove Mesto. Het wordt zijn eerste echte MTB-wedstrijd van 2025, met het oog op het wereldkampioenschap in september. Maar de combinatie van mountainbike en wegwielrennen blijkt ook voor hem allesbehalve vanzelfsprekend.
Misverstand met organisatie
Aanvankelijk leek hij zijn seizoen te starten in Heubach, maar dat plan werd afgeblazen. Volgens teammanager Christoph Roodhooft berustte dat op een misverstand. “Het organisatielid dacht dat het rond was, maar de gesprekken liepen nog. Uiteindelijk gaven we de Tourvoorbereiding voorrang. Mathieu daar zomaar laten starten, zou niet professioneel zijn geweest", vertelde hij aan Het Laatste Nieuws.
Na een korte vakantie begon Van der Poel aan een blok stevige trainingen, grotendeels op de weg. Mountainbike kwam nauwelijks aan bod: slechts twee ritten. “Zijn voorbereiding op zondag is dus minimaal, maar de opbouw richting Tour klopt wel,” zei Roodhooft. De focus ligt op een sterke eerste Tourweek, die hem beter ligt dan die van vorig jaar.
Moeilijke keuzes
Het schema laat weinig ruimte voor extra MTB-wedstrijden. De wereldbekers in Leogang en Val di Sole laat hij links liggen, want na Nove Mesto trekt hij op hoogtestage naar La Plagne. “Je kan niet alles tegelijk. Zelfs voor iemand als Mathieu moeten er keuzes worden gemaakt,” aldus Roodhooft.
Zijn laatste MTB-races dateren van 2023: het WK in Glasgow, waar hij hard viel, en het testevent in Parijs. Te weinig, volgens kenners. “Hij moet ritme en techniek opbouwen om te kunnen meestrijden,” zei ex-renner Alessandro Fontana. Ook Roodhooft erkende dat. “MTB vereist naast conditie ook veel gevoel en behendigheid.”
Of hij kans maakt op de wereldtitel in Crans-Montana? “Moeilijk te zeggen. De motivatie is er, maar om écht mee te doen, moet hij nog progressie boeken", besloot Roodhooft. De Nederlandse bondscoach Gerben de Knegt ziet het parcours hem wél liggen. En dankzij een nieuwe UCI-regel mag hij sowieso starten vanaf de vijfde rij – niet ideaal, maar wel haalbaar. Toch blijft het devies: niets is vanzelfsprekend, zelfs niet voor Van der Poel.