Jaloerse blikken richting Van Aert? "Mocht ik een concurrent zijn.."

Een wedstrijd als Parijs-Roubaix maakt sowieso de tongen los. Dat is dit jaar dankzij Visma-Lease a Bike en Wout van Aert misschien nog wel meer het geval. Iedereen heeft immers de mond vol over het GRAVAA-systeem dat ze naar alle waarschijnlijkheid zullen gebruiken. Ook Jan Bakelants mocht testen.

Lees ook: Nieuwe klap voor Van Aert: Bakelants onthult pijnlijke waarheid
Fysiek voordeel

Nog even ter verduidelijking: met dit systeem kan je als de renner de bandenspanning bepalen vanop de fiets. Middels twee knopjes laat je ofwel lucht in, ofwel lucht uit de band. Bakelants legt uit waarom dit een voordeel is. “Als je met lagere bandendruk op kasseien kan rijden, heeft dat voordelen. Je wordt minder door mekaar geschud, wat je comfort verhoogt en je tijdens zo’n kasseiklassieker zo zeker ook energie doet uitsparen.”

En ook omgekeerd heeft het dan zijn nut. “Hogere bandendruk is dan weer veel beter wanneer je op een goed wegdek kan rijden. De rolweerstand van de band is minder groot, waardoor je minder hard moet trappen om even snel te rijden.” Want vergis je niet: ook in Roubaix worden de meeste kilometers afgelegd op ‘normaal’ wegdek.

Mentaal voordeel

Net zoals intussen vele anderen mocht dus ook Bakelants zelf aan den lijve ondervinden hoe het systeem werkt. Hij kon niet anders dan laaiend enthousiast zijn bij HLN. “Dit is revolutionair”, klinkt het bijzonder positief. “Zondag voorspellen ze bijvoorbeeld regen. Veel renners zullen twijfelen over hun bandendruk aan de start: gaan ze voor 3 bar, of eerder 3,5 bar?”

Een probleem dat zich bij Van Aert dus niet zal stellen. “Wout van Aert zal zich daar geen zorgen over moeten maken. Hij kan zelfs voor lagere druk gaan op de lastigste stroken, en dan de banden bijpompen in de finale voor een eventuele sprint. Dat kan een groot voordeel zijn.”

Fysiek een voordeel, maar ook mentaal, meent Bakelants. Hij denkt alvast dat Van der Poel & co gezond jaloers zijn richting uitkijken. “Je zal meer mentale rust hebben, omdat je weet dat je kan spelen met de bandendruk. Op het einde zullen het vooral de benen zijn die spreken. Maar als ik een concurrent van Wout van Aert was, zou ik het in elk geval vervelend vinden dat hij toegang heeft tot dit systeem.”