Kevin De Jonghe
Het was flink schrikken afgelopen zaterdag toen we plots een wereldkampioen uit de kant zagen klimmen. Tadej Pogacar ging loeihard tegen de grond in Strade Bianche, waarna hij alsnog wist door te stomen naar winst. Echter is de Sloveen toch al veel erger ontsnapt.
Een wonder
De beelden maken eigenlijk alles duidelijk: Pogacar heeft geweldig veel geluk gehad om geen breuken te hebben opgelopen. Voornamelijk een sleutelbeenbreuk zou best plausibel zijn geweest na de harde smak op zijn schouder. Het moet zijn dat de wereldkampioen dus niet enkel sterke benen, maar een sterk gestel tout court.
Laat deze valpartij nog vijf keer gebeuren en vier keer wandelt de renner in kwestie niet meer weg. Enfin, dat misschien nog net, maar dat zal dan toch eerder in een ploegauto of ziekenwagen zijn. Bij Pogacar was het doodleuk terug op de fiets springen om toch maar die hattrick vol te kunnen maken in Siena. Wat uiteindelijk dus ook lukte.
De verwondingen waren dan wel zichtbaar, maar Pogacar stoomde onverminderd door. Enkele schaafwonden op diezelfde schouder en dijbeen konden hem amper iets deren. Al stelde hij na de wedstrijd wel dat ‘hij toch wel wat pijn had’. Wat zou je willen.
Ook mentaal begon die valpartij dan toch te spelen. Want waar er eerst nog werd gedacht aan de wedstrijd winnen, kwam plots de rest van het seizoen in het vizier. "Een crash vraagt veel van je lichaam, maar ik had nog voldoende in de tank om het af te maken”, aldus de Sloveen van Team UAE.
Streep door Roubaix
En zo zal deze valpartij vermoedelijk toch nog aanzienlijke gevolgen kennen. Van breuken of andere zware kwetsuren is tot op heden nog steeds geen sprake, maar de kalender van Pogacar lijkt wél bepaald te zullen worden door wat er zich op die bewuste grindstrook heeft afgespeeld.
Want zo lijkt de kans plots klein dat Pogacar aan de start zal staan van Parijs-Roubaix binnen een dikke maand. Nochtans was dat duidelijk zijn bedoeling, waarom zou je anders de wedstrijd gaan verkennen? Pogacar wil alles winnen, liefst zo snel mogelijk, en liefst zoveel mogelijk. Van Italiaanse bronnen viel ook te vernemen dat de kans zo’n 90 procent was dat hij aan de start ging komen.
Dat percentage lijkt plots een volledige ommezwaai te hebben gemaakt. 90 procent kans dat hij niét aan de start zal komen dus. Dat konden we al meteen bedenken na het zien van zijn valpartij. Zo volgen er nog heel wat wedstrijden in het voorjaar, maar moet Pogi komende zomer ook nog de Tour gaan winnen.
Duidelijke meningen
Ploegleider Mauro Gianetti sprak meteen duidelijke taal na de Strade. “Hij moet geen risico’s nemen, want daar zou hij zich écht kunnen bezeren. Een zware valpartij in Parijs-Roubaix kan de Tour de France of zelfs zijn hele seizoen in gevaar brengen. Er is nog tijd genoeg in zijn carrière om Parijs-Roubaix te rijden.”
Ook José De Cauwer vreest dat dit het gevolg zal zijn. "Ja. Jammer genoeg wel. Ik weet dat hij kan sturen en ik zou willen dat hij meerijdt. Maar Pogacars hoofddoel ligt bij de Ronde van Frankrijk. Hij is iemand die 5 keer de Tour wil winnen. Stel dat je zwaar valt in Roubaix..." Het wordt dus waarschijnlijk nog een jaartje wachten.
Procentje minder?
Tot slot is het ook nog de vraag wat deze valpartij zal doen met het lichaam van Pogacar. Want ook hij draagt achteraf de gevolgen van zo'n tuimeling. Zoals hij al meteen na de finish kwam te vertellen begon de pijn op te spelen. Wat dat betreft zal het er de daaropvolgende dagen zeker niet beter op zijn worden.
Het mag dan wel bij enkel schaafwonden zijn gebleven, het maakt toch dat de wereldkampioen straks misschien in iets mindere topvorm aan de start komt in Milaan-Sanremo of De Ronde van Vlaanderen. Al is het maar een halve of één procent, de concurrentie - hoewel die uiteraard niet zitten te wachten op blessures - zal er niet rouwig om zijn.
