Kevin De Jonghe
Afgelopen zondag kregen we in Thibau Nys een nieuwe Belgische kampioen veldrijden. Dat zal ongetwijfeld wel allemaal proper zijn verlopen, dat in tegenstelling tot een 23-tal jaar geleden.
LEES OOK: Wellens haalt snoeihard uit richting Nys: “Damn, dat was slecht”
Stevige geldsom op BKZolang was het immers geleden dat er nog eens een Belgisch kampioenschap plaatsvond op Limburgse grond. Een heel andere tijd ook, zo blijkt uit het verhaal van de kampioen van toen, Paul Herygers. Die doet intussen steevast dienst als co-commentator bij de cross.
In 1993 kroonde Herygers zich dus tot een eerste keer tot Belgisch kampioen. Al had hij in eerste instantie voor een meer lucratieve optie kunnen kiezen. Zo werd hem immers een fraaie som geld aangeboden door de uiteindelijke nummer twee, Danny De Bie.
“Dat kan ik niet ontkennen. Na een achtervolging van een veertigtal minuten had ik eindelijk het achterwiel van De Bie te pakken gekregen. Die wist onmiddellijk hoe laat het was. Dus greep Bieke naar de noodknop. ‘Paul, Paul, 400.000 (frank, oftewel 10.000 euro, red.) als ik mag winnen’, riep hij”, is Herygers duidelijk. (Bekijk de beelden vanaf 12:55)
Prestige boven geld
Een zeer verleidelijk aanbod, geeft hij ook toe: “Je moet weten: ik verdiende in die tijd 40.000 frank per maand. Dan zit je daar op dat zadel… Je kunt aan niemand raad vragen. Je moet onmiddellijk beslissen. En je weet dat diegene tegen wie je moet sprinten normaal gezien sneller is.”
Maar Herygers koos voor de sportieve glorie, die hij uiteindelijk ook wist te pakken. Bovendien bleek het de echte start van zijn veldritcarrière, waarin hij onder meer nogmaals Belgisch kampioen werd, en ook één keer wereldkampioen. “Uiteindelijk heb ik dat geld niet aangepakt.”
“Ik heb ‘m toegeroepen: ‘Danny, we gaan er voor sprinten’. Hij heeft nog geprobeerd om me te lossen. Ik heb hetzelfde getracht. Maar een sprint bleek onvermijdelijk. En na die bewuste sprint nam mijn carrière een vlucht. Ik was definitief vertrokken.”
