Michael Vanthourenhout heeft de X2O Trofee in Herentals gewonnen. Na een vermakelijk uurtje crossen was hij de betere van Pim Ronhaar en Laurens Sweeck, die respectievelijk als tweede en derde finishten.
Na de overwinning van Fem van Empel bij de dames was het de beurt aan de heren, waar Thibau Nys bijvoorbeeld afwezig was. Dat gold uiteraard ook nog voor Mathieu van der Poel en Wout van Aert, die dus ook de wedstrijd in 'zijn' Herentals oversloeg.
De start was snel én interessant, want het was opvallend genoeg Aerts die als een raket uit de startblokken schoot. De van een schorsing teruggekeerde Vlaming pakte de kopstart en had na één rondje zelfs al een gat van tien seconden te pakken.
Broertjes Aerts
Iserbyt was in eerste instantie de naaste belager van Aerts, wiens broertje Thijs het ook erg sterk deed. Hij kwam na rondje één als derde over de meet.
In de tweede ronde werden Iserbyt en Thijs Aerts bij de lurven gevat door een omvangrijke achtervolgingsgroep, maar het was Toon Aerts die nog voor de groep uitreed. Sterk!
Bittere pech voor Aerts
Niet lang daarna deed er zich echter een fiks pechmoment voor bij Aerts, die kampte met een lekke achterband. Zijn voorsprong was daarmee in een mum van tijd verdwenen en het duurde relateif lang vooraleer hij in de post zijn fiets kon wisselen. Balen voor de man die nochtans zo sterk begonnen was.
Wie namen dan de leiding over? Dat waren Laurens Sweeck (Crelan-Corendon), Michael Vanthourenhout (Pauwels Sauzen-Bingoal) en Pim Ronhaar (Baloise Trek Lions). Daarmee hadden we een trio voorop, bestaande uit renners van drie verschillende ploegen!
Later - in de vierde ronde - kwam ook Niels Vandeputte namens Alpecin-Deceuninck aansluiten bij de kopgroep, waardoor er sprake was van een kwartet vooraan. Dat kwartet bestond echter niet lang, want het was Ronhaar die er met stevige pedaalslagen vandoor ging. En dat leverde hem gelijk een mooi gat op!
Vanthourenhout en Ronhaar de sterksten
Pas na een lange achtervolging wist enkel Vanthourenhout bij Ronhaar aan te sluiten, waarna er zich een man-tegen-man-duel ontvouwde. Tenminste, zo dachten we. Er werd namelijk wat getemporiseerd en dus kon ook Sweeck zijn wagonnetje aanhaken.
In de laatste ronde moest het dan gebeuren. Het was Vanthourenhout die er met ferme snokken probeerde vandoor te gaan en slaagde in die missie. Bij Sweeck leek er namelijk het beste af te zijn en ook Ronhaar kon opvallend genoeg niets beginnen tegen de versnellingen van de man uit Wetteren, die daarmee weer een zege kon bijschrijven op zijn palmares. Ronhaar werd tweede, Sweeck derde.
