Kevin De Jonghe
De valpartij van Remco Evenepoel zorgt toch best voor veel beroering. De schade is ook niet min: Evenepoel liep breuken op in schouderblad, hand en rib. Maar daarmee lijkt hij eigenlijk nog wel best goed te zijn weggekomen. (Beeld reconstructie: VTM/HLN).
LEES OOK: De Cauwer deelt ronkend advies voor Evenepoel en Vingegaard
Flinke klapHelaas is het een wederkerend gegeven, valpartijen van wielrenners, ook op training. Er zijn helaas zelfs te veel voorbeelden waarbij het ongeluk fataal werd. Afgaande op de reconstructie van VTM/HLN, mag Evenepoel dan best nog wel van geluk spreken.
De olympische kampioen kwam aangesneld tegen een snelheid van minstens 50 kilometer per uur, om dan pardoes tegen het opengezwaaide portier te knallen. “Het ging allemaal vrij snel. Voor ik het goed en wel besefte, lag ik op de grond. De beelden spraken voor zich, denk ik”, aldus Evenepoel achteraf over zijn valpartij.
“De mevrouw sloeg haar deur open. Ik kon me nog net wegtrekken, waardoor mijn rechterkant de volle impact kreeg en ik de klap vooral opving met mijn hand en schouder. Bij het rammen van de deur werd ik volledig naar de andere kant van de weg gekatapulteerd.”
Geluk bij een ongeluk
De auto stond rechts van de weg gestationeerd (hopelijk met gebruik van richtingaanwijzers). Evenepoel stak links voorbij waar nog plaats genoeg was. Toen ging de deur echter open en lag hij dus naar eigen zeggen volledig aan de andere kant van de weg.
Zo lijkt Evenepoel dan ook van geluk te mogen spreken dat er zich op dat moment geen tegenligger aanbood. Want ook mocht die er op het moment net vóór de valpartij wél zijn geweest, had hij in principe plaats genoeg om te passeren.
Een menselijke fout
Er zijn zoals gezegd al momenten genoeg geweest waar het wel helemaal fout afliep. Bij deze blijft het bij breuken, en mogelijk wat mentaal oplapwerk. Evenepoel neemt de postbode in kwestie overigens niets kwalijk.
“Bij de post moet het vaak snel gaan, ze hebben veel leveringen te doen. Het was een klein momentje van onoplettendheid. In combinatie met de snelheid waarmee ik kwam aangefietst. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden dus”, toonde hij zich klassevol.
Desalniettemin wacht hem een flinke herstelperiode. “Ik heb meer pijn dan na mijn val in De Ronde van het Baskenland. Vooral aan dat ontwrichte sleutelbeen, waarbij alle omringende gewrichten kapot waren, hebben ze serieus moeten ‘timmeren’. Ik zal meer hersteltijd nodig hebben dan toen”, liet hij al optekenen.
