Kevin De Jonghe
Demi Vollering heeft heel wat kritiek te slikken gekregen na het WK van Zürich in september. Daar koerste de Nederlandse iets te veel voor eigen succes, en dat heeft ze achteraf mogen weten.
Alles fout gedaan
Dat ze daar – met flink understatement – niet haar beste wedstrijd reed beseft Vollering zelf overigens ook wel. “Ik deed precies alles fout wat ik fout kon doen”, is ze zelfkritisch bij NRC. “Ik wilde zó graag winnen. Het was in mijn eigen land. En de Tour was niet gelukt, dus alle ballen op het WK. Daardoor heb ik in de finale, toen het erom ging, de verkeerde beslissingen genomen.”
Mea culpa bij Vollering die schijnbaar zelfs tegen haar eigen landgenotes aan het rijden was. Dat was evenwel niet het geval, wil de Nederlandse benadrukken. Het was er volgens haar zo hard ingepompt dat zij de kopvrouw was, en zij dan ook wereldkampioen moest worden.
Maar: “Ja, dat zag er natuurlijk heel stom uit. We hadden kunnen weten dat we daar heel veel gedoe over zouden krijgen. Maar als ik had gewonnen, had je daar achteraf niemand meer over gehoord.”
Foutieve perceptie
Vervolgens kwam Vollering dus wel in een storm aan kritiek terecht. Daar was geen ontwijken aan, en het deed haar ook pijn. “Ik voelde me enorm schuldig en schaamde me voor hoe ik had gekoerst. Daarom viel die shitload aan negatieve reacties me extra zwaar. Dat wisten mensen natuurlijk niet, dus dachten ze nog even extra tegen me aan te moeten schoppen.”
Want, zo zegt Vollering, de perceptie zit haar tegen. “Ja, dat frustreert me enorm. Het doet pijn om weggezet te worden als iemand die haar teamgenoten niets gunt. Dat is gewoon niet wie ik ben. Door die coach lukte het goed om met kritiek om te gaan. Maar dít onderwerp krijg ik nog steeds niet lekker van me afgezet”, besluit ze.
