Yorrith Haan
Mart Smeets, ooit het boegbeeld van de Nederlandse sportjournalistiek, kreeg na de val van Lance Armstrong de wind van voren. Veel critici vonden dat hij in de dopingjaren juist te weinig kritisch was. Maar in een aflevering van Laurens ten Dam’s podcast Live Slow, Ride Fast onthult Smeets dat hij dichter bij Armstrongs ontmaskering kwam dan men denkt.
Het geheime nummer van Armstrong
Na Armstrongs veelbesproken bekentenis bij Oprah Winfrey, wist Smeets via Johan Bruyneel – destijds nog niet in opspraak – het persoonlijke nummer van Armstrong te bemachtigen. “Ik kreeg het voor één gesprek, onder de strikte afspraak dat ik het daarna zou wissen,” vertelt Smeets. “Ik belde Lance en zei: ‘Je mag me wel eens excuses maken, want je hebt me jarenlang keihard voorgelogen.’”
Armstrong stemde in met een gesprek, maar stelde een voorwaarde: het mocht niet op camera of microfoon worden vastgelegd. Voor Smeets was dat echter een brug te ver. “Het hele spel dat we met hem speelden, speelde zich af op televisie. Mensen thuis zijn ook voorgelogen en verdienen die excuses net zo goed. Dat maakte ik hem duidelijk.”
Een mislukte poging
Smeets geeft in de podcast aan dat hij bij de NOS al ver was gevorderd in het blootleggen van Armstrongs dopingpraktijken. Een bron uit Armstrongs directe omgeving – iemand die volgens Smeets “spuugzat” was van de Amerikaan en inmiddels ontslagen – was bereid informatie te delen. “Die persoon wilde praten, en dat was een enorme doorbraak,” legt hij uit.
Maar de journalistieke regels werkten tegen hem. “Mijn baas zei dat we een tweede bewijs nodig hadden, zoals voorgeschreven in de statuten. Dat hadden we niet. We stonden heel dichtbij, maar het bleef net buiten bereik.”
Kritiek en verdediging
Na Armstrongs ontmaskering kreeg Smeets te maken met flinke kritiek. Veel mensen verweten hem dat hij in zijn jaren als sportjournalist te veel wegkeek en het dopinggebruik tolereerde. Smeets verdedigt zich: “Ik heb allesbehalve weggekeken. We hebben alles geprobeerd om hem te pakken, maar je hebt niet altijd genoeg om het publiekelijk te maken. Dat kun je nu roepen, maar mensen geloven het niet.”
Hoewel de onthulling dat hij Armstrong bijna ten val bracht nieuw is, blijft het voor velen een lastig verhaal. Smeets heeft echter geen spijt van zijn pogingen: “Je doet wat je kan, binnen de grenzen van het journalistieke vak.”
