Kevin De Jonghe
We kennen José De Cauwer als een zeer gewaardeerd wielercommentator, de laatste jaren voornamelijk aan de zijde van Karl Vannieuwkerke of Renaat Schotte. Echter was voordien Michel Wuyts jarenlang zijn ‘sidekick’.
Kopman en knecht
Enfin, van sidekick bleek maar weinig prake in de ogen van Wuyts. Zo onthult De Cauwer dat hij hem zag als dien ‘hulpje’. “Dat heeft me pijn gedaan. Vooral de manier waarop hij het zei: ik wist niet dat hij de kopman was en ik zijn knecht”, onthult De Cauwer in Humo.
“Ik heb Michel altijd een fantastische vakman gevonden, maar vrienden zijn we nooit geweest”, klinkt het best hard. “Ja, we hebben weleens samen gehuild, ver van huis, terwijl we over onze kinderen zaten te praten, maar op de één of andere manier heeft hij zichzelf altijd als mijn baas beschouwd.”
“Dat heeft hij me zelfs eens letterlijk gezegd. Toen ik naar de Giro zou gaan terwijl hij samen met mij de Ronde van België wilde doen, zei hij: ‘Ik geef jóú werk’”, aldus een verontwaardigde De Cauwer.
Tot nooit meer
Nochtans spendeerden de twee héél wat jaren samen. “Ik heb twintig jaar met Michel gewerkt. Ik zat in de schulden na het faillissement van ADR (wielerploeg waarvan De Cauwer in 1988 en 1989 ploegleider was, red.), dus ik had geld nodig. En: ik deed niks liever. In het wielrennen kan ik mijn ziel leggen, het is mijn alles.”
Om na het verplichte pensioen van Wuyts elkaar nooit meer te zien… “We hebben geen contact meer gehad. Wat me het meeste pijn heeft gedaan, is dat ik niet was uitgenodigd op de afscheidsshow in Leuven die zijn kinderen hadden georganiseerd.”
Mogelijk uit rancune, denkt De Cauwer. “Misschien was zijn familie verontwaardigd: Michel moet verplicht met pensioen en José mag blijven... Dat was een beslissing van de VRT, hè. Ik kon daar niks aan doen.”
.webp)
