De twaalfde etappe in de Vuelta a Espana is ten prooi gevallen aan Pablo Castrillo. De Spanjaard van Equipo Kern Pharma beschikte over de sterkste klimmersbenen op de loodzware slotklim richting Estacion de Montana de Manzaneda.
Het Vuelta-peloton kreeg 137,5 kilometer en 3088 hoogtemeters voorgeschoteld vandaag. Er moest heel wat geklommen worden vandaag, maar de absolute scherprechter was de klim richting Estacion de Montana de Manzaneda (15,9km aan 4,7%) waar ook meteen de finish lag.
Het peloton brak in de eerste tien kilometer al meteen in twee. Wout van Aert had er duidelijk zin in en zat mee vooraan. Een kopgroep van tien renners wist zich af te scheuren van het peloton, Van Aert was er echter niet bij.
1️⃣0️⃣ riders out front, with @NarvaezJho setting the pace! 🇨🇦 Woods and 🇧🇪 Huys are in between the break and the peloton.
— La Vuelta (@lavuelta) August 29, 2024
¡1⃣0⃣ ciclistas al frente! 🇨🇦 @rusty_woods y 🇧🇪 @huys_laurens intercalados.
🇨🇴 @haroldtejada1
🇪🇸 @O_RodGar
🇿🇦 @LouisMeintjes
🇬🇧 Max Poole
🇪🇨 @NarvaezJho… pic.twitter.com/ryBiGKKn7G
De tien leiders hadden met 90 kilometer te gaan 2'40" voorsprong op het peloton. Mauri Vansevenant (Soudal Quick-Step) was de enige Belg in de kopgroep. Van Aert probeerde de oversteek te maken met Carlos Canal, maar zonder succes.
Even later een opvallend beeld. Van Aert duikt op aan de auto van de wedstrijddokter en krijgt een pleister opgeplakt aan de linkerarm. Wat er exact aan de hand was, is niet geweten.
Ondertussen hadden de tien leiders hun voorsprong uitgediept tot negen minuten. Het was nu wachten wie er zou breken op de vervaarlijke klim richting het skistation Manzaneda. Vansevenant schreef eerst nog de tussensprint in Sas de Penelas op z'n naam.
Het regende aanvallen vanaf het begin van de slotklim. Castrillo wist een gat te slagen, de rest van de kopgroep deed er alles aan om te volgen. De Spanjaard van Equipo Kern Pharma had met nog twee en een halve kilometer te gaan 27 voorsprong op een select groepje.Castrillo werd door niemand meer bijgebeend en boekte zijn eerste profzege ooit.
