WN Redactie
De laatste rit voor de tweede rustdag in de Tour de France is een Pyreneeën-etappe over zes cols. Wie zegeviert op Plateau de Beille?
Een waanzinnige slotklim is terug van weg geweest in de Tour de France. Plateau de Beille herbergt genoeg geschiedenis, waarvan zelfs een klein deel Belgische historie.
Start
De start vindt plaats in Loudenvielle. Daar waar niet alleen wegwielrenners aan hun trekken komen; hier vindt ieder jaar ook een Downhill-wedstrijd in de UCI Mountainbike World Series plaats. Een waanzinnig evenement waar veel volk op af komt en de spectaculairste beelden oplevert.
Voor de rest is het geen geheim dat deze minimale gemeente met slechts enkele honderden inwoners vooral bekend is uit de Tour de France. Het ligt namelijk aan de voet van de Col de Peyresourde. De langere beklimming is die vanuit Bagnères-de-Luchon, deze keer gaat de Tour-organisatie voor de korte versie.
Vier keer lag de meet van een Tour-etappe in Loudenvielle. Laurent Brochard (1997), Gilberto Simoni (2003), Alexandre Vinokourov (2007, werd afgepakt en ging naar Kim Kirchen) en Nans Peters (2020) kwamen juichend over de streep in Loudenvielle. 
De aankomst
Een naam als een klok: Plateau de Beille. In de winter een veelbezocht skioord in de Pyreneeën, deel uitmakend van het departement Ariège. Zes keer eerder was deze beklimming het slot van een Tour-etappe.
De meest memorabele editie is die van 2007, waarin Alberto Contador en Michael Rasmussen elkaar continu bestookten met aanvallen en uiteindelijk de Spanjaard won. Op de Aubisque zou vervolgens de Deen winnen, om een dag later uit de Tour gehaald te worden door zijn ploeg Rabobank, vanwege het immer bekende verhaal rondom de ‘whereabouts’.
België zal zich vooral de editie van 2011 herinneren. In het jaar waarin Omega Pharma Lotto op bijzondere brandstoffen reed onder aanvoering van Dr. José Ibarguren Taus, was de modale klimmer Jelle Vanendert ineens omgeturnd tot een topklimmer. Hij reed iedereen uit het wiel en soleerde naar de zege, waar we toch onze bedenkingen bij hebben. 
De route
Stoelriemen vast, dit wordt er eentje… Vanuit de start in Loudenvielle loopt het meteen bergop. Zeven kilometer richting de top van de Peyresourde, dat zal oorlog opleveren voor de bolletjestrui.
Vervolgens is het tijd voor een lange vallei richting Saint-Béat-Lez, met ondertussen de Supersprint in Marignac. De tweede beklimming is er net als de eerste ook een van eerste categorie: de Col de Menté. Ruim negen kilometer aan ruim negen procent gemiddeld: een onding.
De derde van de dag volgt dan snel, de Col de Portet-d’Aspet, helaas niet bekend staand om haar ultrasteile pentes maar vooral om de dood van Fabio Casartelli. Eens men daar beneden is in Saint-Lary, duurt het heel lang voor de vierde beklimming van de dag daar is.
Na zestig kilometer in de vallei te hebben afgelegd komt men aan in Aulus-les-Bains, waar de Col d’Agnes volgt. Tien kilometer aan meer dan acht procent gemiddeld, inclusief uitloper richting Port de Lers, waarna een razende afzink volgt.
Na nog eens 25 kilometer in de vallei is het tijd voor de slotklim: bijna zestien kilometer aan bijna acht procent gemiddeld. Vier beklimmingen van eerste categorie en de slotklim van ‘Hors Catégorie’: een loodzware bergrit van net geen 200 kilometer. 4.800 hoogtemeters, jawadde! 
De favoriet
Van de 200 kilometer die deze etappe tellen zijn er ruim 100 te verrijden in de vallei. Dat maakt twee scenario’s denkbaar: of de klassementsploegen achtervolgen de kopgroep strikt en het gaat echt tussen de favorieten, of diezelfde formaties gunnen de vluchters juist heel veel ruimte.
Team Visma | Lease A Bike is qua kracht bergop weliswaar beperkt, tussen de beklimmingen moeten ze de boel toch goed kort kunnen houden voor kopman Jonas Vingegaard. Die vindt hier voor het eerst deze Tour een beklimming van rond – of in zijn geval onder – de 45 minuten. Zijn domein, kan de Deen toeslaan? Dan moet hij afrekenen met de beste Tadej Pogacar die we al ooit zagen.
De outsiders
Naast Vingegaard is er natuurlijk ook Remco Evenepoel die in topvorm verkeert. Voor de witte trui wordt deze ‘Quatorze Juillet’ evenwel zijn grootste test tot nu toe; kan Evenepoel een bergrit van 200 kilometer, over vijf cols, in de zware hitte, met bijna 5.000 hoogtemeters aan?
Omdat het op zaterdag zo gecontroleerd werd door UAE, vermoeden we dat het een dag later voor de vluchters zal zijn. Met Richard Carapaz, Simon Yates, Javier Romo, Jai Hindley en Enric Mas zijn er genoeg namen die normaliter goed genoeg kunnen klimmen en ver genoeg staan om ruimte te kunnen krijgen. De strijd om de bolletjestrui wordt daarbij ook nog belangrijk, zal Ben Healy opnieuw meezitten?
Bij de klassementsmannen zijn er dan nog de coureurs in de marge. João Almeida en Adam Yates als knechten voor Pogacar, Mikel Landa bij Evenepoel, Matteo Jorgenson voor Vingegaard en de eenlingen Giulio Ciccone, Derek Gee, Felix Gall en Santiago Buitrago 
De sterren
Dat zorgt voor de volgende sterrenverdeling:
****
Tadej Pogacar
***
Remco Evenepoel & Jonas Vingegaard
**
Richard Carapaz, Giulio Ciccone & Carlos Rodríguez
*
Ben Healy, Jai Hindley, Enric Mas & Simon Yates
De televisie
De volledige Tour de France is van de eerste tot de laatste kilometer live te volgen via Eurosport en HBO Max. Vanaf 11:30 uur gaat men daar live met in de finale het commentaarduo Jan Hermsen en Bobbie Traksel.
De VRT is er niet iedere kilometer van de Tour bij en pikt op deze dag vanaf de start in. Vanaf 11:45 uur draait het op Canvas en later op Één om de commentatoren Renaat Schotte en José De Cauwer. Ook de Nederlandse omroep NOS zal de Tour uitzenden.
Vive le Tour, geniet van de koers!
