Kevin De Jonghe
Remco Evenepoel begint zaterdag aan zijn eerste Tour de France. Dat worden dus ook drie weken spanning voor zijn ouders, Patrick en Agnes. Eerstgenoemde zat samen met Humo voor een uitgebreid interview.
LEES OOK: Evenepoel onverbiddelijk over transfer: "Daarom deed ik het"
Evenepoel was tégen de fusieDaarin kwam ook de afgesprongen fusie tussen Soudal Quick-Step en Jumbo-Visma nog eens ter sprake. Klaarblijkelijk was de rol van Evenepoel daar toch volledig anders dan her en der werd aangenomen. “Iedereen verwijt Remco dat hij alleen aan zichzelf denkt. Het tegendeel is waar: hij denkt te veel aan anderen. Het blijft eigen aan zijn aard: hij zit met iedereen in. Tot eind vorig jaar”, legt Patrick de link.
“Het fusieverhaal met Jumbo-Visma. Remco dacht aan het personeel en de renners: zowel bij Soudal Quick-Step als bij Jumbo-Visma zouden er ontslagen vallen, en daar kon hij absoluut niet mee leven”, onthult hij. Evenepoel zou zelfs aan Jumbo-Visma duidelijk hebben gemaakt dat hij niet wou meewerken.
“Toen we tijdens de fusieplannen met Merijn Zeeman en Richard Plugge van Jumbo-Visma spraken, zei hij: ‘Ik wil hier niet zijn.’ Ze wisten niet wat te zeggen, maar stelden zijn eerlijkheid op prijs. Toen ze hun sportief plan voorlegden, was Remco wel onder de indruk. Maar het menselijke aspect, de werkloosheid, daar kon hij niet mee om.”
Pijnlijk dieptepunt
Zoals gezegd toch een ander beeld dan werd opgedragen. Het beeld waarin Evenepoel zou hebben aangestuurd op een fusie/vertrek. “Het is heel jammer dat dat beeld werd opgehangen. Niemand van de ploeg zei: ‘Remco heeft hier niks mee te maken.’ Dat viel hem zwaar”, onthult vader Patrick.
Het kwam zelfs tot een heel pijnlijk moment. Na De Ronde van Lombardije had Evenepoel een restaurant afgehuurd voor de hele ploeg. “De tafel voor 35 personen was helemaal versierd. We zaten er uiteindelijk met zes, onder wie een vriend van mij.”
“Er zijn twee renners gekomen: Cattaneo en Ilan Van Wilder. Het heeft hem echt gepakt. De voorbije winter heeft Agna op hem moeten inpraten, hem moeten troosten, want hij zat diep”, klinkt het begrijpelijk.
