Over de hele wereldbol is het wielerseizoen nu goed en wel van start gegaan, maar voor wedstrijden op het allerhoogste niveau blijven we nog even in Oceanië. Want na de Tour Down Under vindt er in Australië op 29 januari ook de Cadel Evans Great Ocean Road Race plaats.
Op 22 januari eindigde de Australische wielerronde met Jay Vine als winnaar. Enkele renners zijn intussen al richting Europa gekeerd, maar de meesten boekten hun hotelkamer enkele nachten bij. Precies één week later staat er namelijk de Cadel Evans Great Ocean Road Race op de kalender.
Deze eendagskoers is een van wedstrijden met de kortste geschiedenis op de WorldTourkalender, maar toch eentje met Belgische successen. Gianni Meersman won in 2015 de allereerste editie van deze koers, werkpaard Dries Devenyns boekte er in 2020 zeer verrassend zijn grootste profzege ooit. Dat was ook meteen de laatste editie, want door coronapandemie en bijhorende Australische afsluiting van de buitenwereld werd er de voorbije twee jaar geen wedstrijd verreden.
KORT MAAR KRACHTIG
De Cadel Evans Great Ocean Race is een hommage aan misschien wel de grootste Australische wielrenner ooit. You love him or you hate him, maar het palmares van deze man spreekt boekdelen. Winnaar van de Ronde van Frankrijk in 2011, winst op de loodzware Muur van Hoei in de Waalse Pijl en bovenal wereldkampioen op de weg in Mendrisio. Welke Tourwinnaar uit de recente geschiedenis doet hem dit na? Juist, geen enkele.
In 2015 hing Evans zijn fiets aan de haak en deze wedstrijd werd speciaal ter ere van zijn afscheid ingericht. Het was zijn allerlaatste profkoers, maar Evans werd op 39-jarige leeftijd wel nog knap vijfde. Een week eerder finishte hij ook nog op het podium in de Tour Down Under. Een groot afscheid voor en door een grote meneer. Sinds deze editie – gekruid door de zege van Meersman - volgden nog enkele verwachte en totaal onverwachte winnaars. Al na amper twee edities kreeg deze wedstrijd tot een WorldTourstatus, en dat zien we niet meteen veranderen.
De laatste vertoning in 2022 spreekt wellicht nog het meest tot de verbeelding. Dries Devenyns, knecht voor het leven, wist met zijn geluk en verbazing geen blijf toen hij deze WorldTourkoers wist te winnen. Na een zware dag vol waaiers versloeg de toen 36-jarige Belg zijn metgezel Pavel Sivakov in een sprintje met twee. Zijn vorige overwinning dateerde al van 2016, een ritje in de Ronde van Wallonië.
WAT GAAN WE DOEN?
Deze eendagskoers van 174.3 kilometer wordt afgewerkt in en rondom Geelong, een havenstad aan de Coriobaai zo’n 75 kilometer ten zuidwesten van Melbourne. Vandaar ook het gedeelte ‘Great Ocean’ in de naam van de wedstrijd. Het wordt het laatste gevecht op Australische bodem, want nadien lonkt met de UAE Tour en het Vlaamse openingsweekend heel wat lekkers.
Het traject wordt uitgestrekt door de heuvels en langs de kust. Deze locatie maakt de wedstrijd uitermate geschikt voor waaiers, al moet de wind dan wel stevig genoeg zijn. Het parcours ondergaat dit jaar wel enkele wijzigingen, maar alle essentiele ellementen zijn behouden gebleven. De renners trekken het binnenland in, meteen richting de glooiende heuvels. Al na negen kilometer wacht een eerste bergje.
Pas na 50 kilometer in de wedstrijd zet het peloton terug koers richting de kustlijn. Voordat het peloton de stad binnenduikt voor vier lokale rondes van iets minder dan 17 kilometer, passeren ze ook even over het prachtige Bellarine-schiereiland.
Eens aangekomen op het lokale circuit wordt het nog pittiger. Iedere ronde moet de Challambra Crescent beklommen worden. De klim was ook tijdens het WK in Geelong de scherprechter en in deze wedstrijd ligt hij ongeveer halverwege de omloop. De klim is ongeveer één kilometer lang en kent een gemiddelde van 10%, maar met een maximale helling van 22% is het een fameuze dobber waar het verschil kan gemaakt worden. Voor de aanwezige sprinters wordt het zaak om hier te overleven.
Wie dacht dat het nu in een vlakke lijn richting de streep ging is eraan voor de moeite, want op ongeveer 6 kilometer van de finish ligt ook de korte maar scherpe Melville-beklimming op de loer. De sprinters maken zeker een kans, maar zullen over goede benen moeten beschikken om al deze hindernissen te weerstaan.
WIE GAAT HET DOEN?
Het veld is misschien niet zo diep als in Zuid-Australië bij de Tour Down Under, met teams als Jumbo-Visma, Bahrain Victorious, Movistar, Groupama FDJ, Alpecin-Deceuninck en Cofidis die de Victoriaanse race allemaal laten schieten, maar de grootste favorieten zijn wel in het land gebleven.
En wie naar favorieten zoekt, komt automatisch bij de snelle Michael Matthews uit. De renner van Team Jayco AlUla is gebrand om na een wat mindere Tour Down Under te schitteren voor eigen volk. Eind 2022 werd hij nog knap tweede op het WK in Wollongong, dan moet deze wedstrijd een eitje zijn. Het parcours ligt Bling als gegoten.
Ook Ethan Hayter (INEOS Grenadiers) is zo’n sprinter die goed een helling overkan. Caleb Ewan (UniSA Australië), zonder twijfel de snelste Australische sprinter en een van de absoluut snelste mannen op twee wielen ter wereld, mag zich bij de kanshebbers rekenen als hij een goede dag kent. Een nadeel voor de pocketsprinter: hij moet het doen met een Australische selectie en dus niet met zijn echte ploegmakkers van Lotto Dstny. Ook de Fransman Hugo Hofstetter (Team Arkéa Samsic) heeft snelle benen. België heeft een troefkaart in handen met Jordi Meeus (BORA – Hansgrohe), al in maar de vraag hoe goed hij hersteld is na een zware crash afgelopen week.
Net zoals Matthews en Ewan zijn er nog veel Aussies gebrand op succes in eigen land. In de eerste plaats Jay Vine (UAE Team Emirates), die de Tour Down Under al wist te winnen. Ook Ben O’Connor (AG2R Citroën Team), Giro-winnaar Jai Hindley (BORA – Hansgrohe) en kersvers Australisch kampioen Luke Plapp (INEOS Grenadiers) willen scoren. Corbin Strong (Israel – Premier Tech) is een van de verrassende namen om in het oog te houden.
Maar er is natuurlijk meer dan de Aussies alleen. Ex-winnaar Dries Devenyns doet opnieuw mee, maar wellicht opteren ze bij Soudal Quick-Step toch voor Mauro Schmid zijn. Zijn landgenoot Marc Hirschi (Team UAE Emirates) is misschien wel een van de grootste kanshebbers, tenminste als hij zijn oude vorm terugvindt die hij nu toch al even kwijt is. Ook Alberto Bettiol (EF Education-EasyPost), Alessandro Covi (Team UAE Emirates), Ben Swift en Magnus Sheffield (beide INEOS Grenadiers) mogen zich de nodige kansen toedichten. En wie weet kan Chris Froome (Israel – Premier Tech) wel iedereen verrassen.
DE STERREN VAN WIELERNIEUWS
***** Michael Matthews
**** Ethan Hayter & Caleb Ewan
*** Jay Vine, Marc Hirschi & Luke Plapp
** Mauro Schmid, Jordi Meeus, Corbin Strong & Simon Yates
* Hugo Hofstetter, Ben O’Connor, Ben Swift, Magnus Sheffield & Jai Hindley
WANNEER IS HET ZOVER?
In de nacht van zondag op mandaag wordt de Cadel Evans Great Ocean Race afgewerkt.
Voor wie de koers live wil volgen, zal vroeg zijn of haar wekker moeten zetten. De koers is live te volgen vanaf 3 uur Belgische tijd via Eurosport.nl of Discovery+.
Fan van vrouwenwielrennen? Eén dagje eerder rijdens ook de beste vrouwen hun Cadel Evans Great Ocean Race – Elite Women’s Race, een hele mond vol. 141 kilometer en net zoals de mannenwedstrid een onderdeel van de WorldTour.
