Zo merkt Van Aert dat de aandacht rond zijn persoon nog steeds groeiende is, tot zijn eigen verbazing. Het gaat zelfs zo ver dat mensen gewoon komen aanbellen, iets dat hij liever ziet stoppen. "Mensen bellen gewoon aan mijn deur. Dat is nergens voor nodig. De kans dat ik de deur open doe, is miniem. Het gebeurt regelmatig dat mensen aan mijn deur staan, wekelijks zelf.”
Niet dat hij niet begrijpt wat ze willen, maar de wensen van iedereen vervullen is gewoon onmogelijk. “Ze bellen aan met een speciaal verzoek: om een truitje te signeren of ze organiseren iets speciaals. Iedereen heeft zijn uniek verhaal en ik begrijp dat wel, maar gemakkelijk is het niet altijd. Ik word liever met rust gelaten als ik thuis ben."
GRENZEN
Nogmaals maakt Van Aert duidelijk dat het absoluut niet slecht bedoeld is, maar wil hij gewoon zijn grenzen duidelijk maken. "Je leert als renner wel dat het er bij hoort, die vele aandacht, en ik probeer op mijn manier daar wel mee om te gaan en vriendelijk te blijven als het kan, maar ik merk wel dat ik daar veel assertiever in ben geworden. Als ik vind dat ik iets niet hoef te doen of als ik van oordeel ben dat ze in mijn privé-sfeer komen, dan ga ik dat wel duidelijk maken."